„W literackim zakątku...”
„W literackim zakątku...”
Przygraniczne Centrum Kultury i Rekreacji w Dołhobyczowie pragnie zachęcić wszystkich mieszkańców Gminy Dołhobyczów do sięgnięcia po utwory literackie stworzone przez patronów roku 2021. Jak już wcześniej pisaliśmy, 27 listopada 2020 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę w sprawie ustanowienia patronów roku 2021. Uhonorowani w ten sposób zostali: Stanisław Lem, Cyprian Kamil Norwid, Krzysztof Kamil Baczyński i Tadeusz Różewicz. 2021 będzie także rokiem Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Konstytucji 3 Maja.
W celu przybliżenia twórczości, proponujemy Państwu cykl spotkań z utworami powyższych pisarzy. W naszym „literackim zakątku” zaprezentujemy dzieła należące do różnych gatunków literackich. Ten cykl spotkań ma na celu zachęcenie do sięgnięcia po literaturę wymagającą głębszego zaangażowania i aktywnego czytania z odrobiną refleksji nad przesłaniami, jakie niosą prezentowane utwory.
Jako pierwszy proponujemy Państwu wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pt. „Ten czas”. Tytuł utworu odwołuje się do czasów okupacji, w których przyszło żyć pokoleniu Kolumbów. Była to młodzież dorastająca w czasach II Wojny Światowej i biorąca czynny udział w konspiracji. Utwór można umownie podzielić na dwie części. Pierwsza z nich jest przerażającym obrazem wojennej rzeczywistości, a druga charakterystyką pokolenia Kolumbów, do którego należał Baczyński. Utwór rozpoczyna się apostrofą do ukochanej podmiotu lirycznego. Wiersz jest pełen niepokoju i lęku przed bliżej niesprecyzowanym niebezpieczeństwem. Mnogość środków stylistycznych pozwala na przedstawienie skrajnych emocji targających podmiotem lirycznym. W utworze pojawiają się wszystkie najczęściej spotykane symbole wojny. Podmiot liryczny wspomina o armatach i szubienicach, kilkukrotnie pojawiają się sznury charakterystyczne dla twórczości Baczyńskiego. Są one symbolem zniewolenia i cierpienia, które spadły na naród polski. Opis nie ma charakteru realistycznego, przypomina raczej senną wizję. Wiersz został utrzymany w konwencji onirycznej, pojawiają się obrazy typowe dla nocnych koszmarów. Podczas wojny ludziom towarzyszy nieustanne poczucie zagrożenia. Dotyczy ono nie tylko sfery fizycznej, ale też psychicznej. Wojna ogarnia całe życie. Podmiot liryczny próbuje normalnie funkcjonować, udało mu się zakochać, a jednak ciągle czuje lęk i zagrożenie. Rzeczywistość przedstawiona w utworze jest wypełniona cierpieniem i śmiercią, jest mroczna i pesymistyczna. Nie ma już nadziei na powrót do normalnego życia.....
W tym miejscu zastanówmy się nad obecnym czasem. Pomyślmy, jak trwająca pandemia wpływa na nasze życie?....Co czujemy?... Czy też jesteśmy – jak podmiot liryczny utworu - pogrążeni w poczuciu beznadziejności, czy może widzimy gdzieś w oddali migoczące światełko nadziei na lepsze jutro.....
